មនុស្សជាច្រើនប្រាកដជាបានស្គាល់ហើយថា លោក ស៊ី ជីងពីង គឺជាប្រធានាធិបតីរបស់សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន ដែលអាចថាជាប្រទេសខ្លាសេដ្ឋកិច្ចមួយផងដែរនៅក្នុងប្រទេសអាស៊ី ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់លោក។
តែអ្នកប្រហែលជាមិនបានដឹងនោះទេថា កាលពីលោក ស៊ី ជីងពីង នៅក្មេងលោកមិននឹកស្មានថាឆាកជីវិតរបស់លោកនឹងមានភាពត្រចះត្រចង់ដូចពេលនេះឡើយ ព្រោះតែកាលពីតូចលោកជាមនុស្សអាត្មានិយមគិតតែពីខ្លួនឯង ថែមទាំងគ្មានមិត្តរាប់អានទៀត។
ដូច្នេះសូមមកតាមដានការរៀបរាប់ពីជីវិតកុមារភាពរបស់ លោក ស៊ី ជីងពីង ដែលផ្លាស់ប្តូរដោយសារតែមីមួយចានខាងក្រោមនេះ៖
លោក ស៊ី ជីងពីងបានរៀបរាប់ពីរឿងរ៉ាវរបស់លោកថា៖
កាលពីខ្ញុំនៅក្មេងខ្ញុំជាមនុស្សអាត្មានិយមខ្លាំងណាស់ ហើយខ្ញុំតែងតែគិតពីខ្លួនឯង និងរើសយកអ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់ខ្លួនឯងដោយមិនដែលគិតពីអ្នកដទៃ។ នៅទីបំផុតក្រោយមក អ្នករាល់គ្នាបានចាកចេញពី ខ្ញុំមិនមានសូម្បីតែមិត្តភក្តិ តែខ្ញុំមិនដែលបន្ទោសខ្លួនឯងនោះឡើយ ខ្ញុំតែងតែយល់ថាកំហុសមកពីពួកគេទាំងនោះខ្លួនឯង។
« ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃមួយឪពុករបស់ខ្ញុំបានផ្តល់មេរៀនមួយដ៏មានអត្ថន័យដល់ខ្ញុំ រហូតធ្វើឱ្យខ្ញុំភ្ញាក់ខ្លួន »
ថ្ងៃមួយឪពុករបស់ខ្ញុំគាត់បានចម្អិនមី ២ ចានហើយដាក់វានៅលើតុ។ មួយចានមានស៊ុតមួយនៅខាងលើ ហើយចានមួយទៀតគ្មានស៊ុតនោះឡើយ បន្ទាប់មកគាត់បានឱ្យខ្ញុំជ្រើសយកចានមីមួយ។
នៅក្នុងពេលនោះស៊ុតពិតជាពិបាករកណាស់ ដែលយើងអាចមានឱកាសញ៉ាំស៊ុតតែពេលបុណ្យចូលឆ្នាំ ឬឱកាសពិសេសណាមួយប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះហើយស៊ុតនៅនឹងមុខហើយខ្ញុំត្រូវតែជ្រើសយកវា។ ក្រោយយកមីមានស៊ុតមួយនោះមកញ៉ាំខ្ញុំពិតជារីករាយ និងមានអំនួតចំពោះខ្លួនឯងណាស់ ដែលខ្ញុំឆ្លាតចេះរើសរបស់ល្អមកញ៉ាំ តែក្រោយមកខ្ញុំឃើញឪពុកខ្ញុំរើសចានមីដែលសល់មកញ៉ាំ ហើយក្រោមសរសៃមីនោះបែរជាមានស៊ុត២គ្រាប់ទៅវិញ ខ្ញុំសោកស្តាយខ្លាំងណាស់ ហើយខ្ញុំបានស្តីបន្ទោសខ្លួនឯងចំពោះការសំរេចចិត្តរបស់ខ្ញុំមុននេះ។
មេរៀនទី១៖ ឪពុកខ្ញុំញញឹមហើយនិយាយមកកាន់ខ្ញុំថា « កូនត្រូវចាំថាជួនកាលអ្វីដែលកូនមើលឃើញនឹងភ្នែកវាអាចមិនពិតក៏ថាបាន ជាពិសេសពេលដែលកូនព្យាយាមរកផលប្រយោជន៍ពីនរណាម្នាក់កូនអាចនឹងបាត់បង់របស់ផ្សេងទៅវិញ»។
នៅថ្ងៃបន្ទាប់មកទៀត ឪពុករបស់ខ្ញុំបានចំអិនមីចំនួន ២ ចានទៀត ដោយចានមួយដាក់ស៊ុតមួយនៅខាងលើ និងចានមួយទៀតគ្មានស៊ុតនៅពីលើនោះទេ ហើយឪពុកខ្ញុំឱ្យខ្ញុំរើសម្តងទៀត។ ដោយសារតែទទួលមេរៀនពីម្សិល ខ្ញុំហាក់បីដូចជាឆ្លាតជាងមុន ដូច្នេះខ្ញុំរើសមីដែលគ្មានស៊ុតនោះ ព្រោះខ្ញុំដឹងថាវានឹងមានស៊ុត២គ្រាប់នៅខាងក្រោម។
តែពេលខ្ញុំញ៉ាំមីនោះ សូម្បីតែស៊ុត១គ្រាប់ក៏ក្មានដែរ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងហើយក៏ស្រងាកចិត្តបំផុតដែលវាក្លាយទៅជាបែបនេះ។
មេរៀនទី២៖ ពេលនោះឪពុករបស់ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ «ពេលខ្លះកូនមិនអាចយកបទពិសោធន៍មកធ្វើការបាននោះទេ ព្រោះសង្គមសព្វថ្ងៃមនុស្សជាច្រើនតែងតែប្រើល្បិចកល និងបោកប្រាស់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ដូច្នេះបើទោះបីជាកូនជួបរឿងបែបនេះក៏ដោយក៏កុំអស់សង្ឃឹម ឬឈឺចាប់ឱ្យសោះ ត្រូវចាត់ទុកវាជាមេរៀនសម្រាប់ជីវិតនៅថ្ងៃក្រោយ ដោយសារតែមេរៀនបែបនេះកូនមិនអាចរៀនចេញពីសៀវភៅណាមួយនោះឡើយ»។
នៅថ្ងៃទី ៣ ឪពុកខ្ញុំក៏បានចម្អិនមីចំនួន ២ ចានម្តងទៀតដូចលើកមុនដែរ ដោយមួយចានមានស៊ុតនៅលើ និងចានមួយទៀតគ្មានស៊ុតនៅពីលើនោះទេ ហើយគាត់ឱ្យខ្ញុំជ្រើសរើសមុនម្តងទៀត។ តែ ពេលនេះខ្ញុំបានប្រាប់ឪពុកខ្ញុំថា« ប៉ា ជាអ្នកជ្រើសមុនចុះ ព្រោះប៉ាគឺជាមេគ្រួសារ និងជាអ្នកដែលហត់នឿយបំផុតក្នុងគ្រួសារ »។ ឪពុករបស់ខ្ញុំញញឹម ហើយមិនបដិសេធនោះទេ ដោយគាត់បានជ្រើសមីដែលមានស៊ុត១នោះយកទៅញ៉ាំ ។ ពេលនោះខ្ញុំក៏ទាញមីដែលគ្មានស៊ុតនោះមកញ៉ាំ ដោយនឹកគិតថាវាប្រាកដជាគ្មានស៊ុតនោះឡើយ តែខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ដោយនៅក្រោមមីរបស់ខ្ញុំបែរជាមានស៊ុត២គ្រាប់ទៅវិញ។
មេរៀនទី៣៖ ឪពុកខ្ញុំញញឹមដាក់ខ្ញុំដោយក្តីស្រឡាញ់នៅក្នុងភ្នែករបស់គាត់ហើយនិយាយថា « កូនត្រូវតែចងចាំ! នៅពេលដែលកូនព្យាយាមគិតពីប្រយោជន៍អ្នកដទៃមុននោះ កូននឹងទទួលបានតែរឿងល្អៗនៅក្នុងជីវិតជានិច្ច»។
ក្រោយពីទទួលបានមេរៀនទាំង៣នោះមក ចាប់ពីថ្ងៃនោះទៅ ខ្ញុំបានរស់នៅដោយពឹងផ្អែកទៅលើគោលការណ៍ទាំង៣នេះ ដែលបានមកឪពុកខ្ញុំ។ រាល់ការងារ ឬរាល់កិច្ចការដែលខ្ញុំធ្វើទាំងឡាយ ខ្ញុំតែងតែគិតគូពីប្រយោជន៍អ្នកដទៃជាជាងប្រយោជន៍របស់ខ្លួនឯង ហើយការធ្វើបែបនេះវាបានធ្វើឱ្យជីវិតខ្ញុំជួបតែរឿងប្រសើរឡើងរហូតមក៕
រក្សាសិទ្ធអត្ថបទ៖ Kalib9 (ប្រែសម្រួលពី Successpedia Asia)