ស្រឡាញ់សុខភាពស៊ែរទាំងអស់គ្នា! កើតរោគសើស្បែក កើតរោគផ្សិត ចូរប្រើរូបមន្តធម្មជាតិខាងក្រោមនេះ

ជម្ងឺរលាកស្បែក ដែលហៅជាភាសាអង់គ្លេសថា Dermatophytosis គឺជាប្រភេទផ្សិតដែលជារោគឆ្លងយ៉ាងខ្លាំងហើយយោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលត្រួតពិនិត្យនិងការពារជំងឺ (CDC) បានឱ្យដឹងថាមនុស្សជាង ៧០០.០០០ នាក់បានទៅជួបគ្រូពេទ្យជារៀងរាល់ឆ្នាំដោយមានការព្រួយបារម្ភទាក់ទងនឹងរោគសើស្បែក (ស្រែង)។

ប្រសិនបើជំងឺរបស់អ្នកមើលទៅស្រាលអ្នកគួរធ្វើតាវិធីខាងក្រោមនេះ។ ប៉ុន្តែបើជម្ងឺសើស្បែករបស់អ្នកមើលទៅមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកគួរទៅព្យាបាលនៅមន្ទីពេទ្យ។

១. ម្សៅល្មៀមឬល្មៀត៖ រមៀតត្រូវបានគេស្គាល់ដោយសារវាមានលក្ខណៈសម្បត្តិប្រឆាំងនឹងការរលាក។ សមាសធាតុមួយដែលមានវត្តមាននៅក្នុងរមៀតដែលគេហៅថា curcumin ត្រូវបានគេជឿថាមានលក្ខណៈសម្បត្តិប្រឆាំងនឹងមីក្រុបដែលធ្វើឲ្យស្បែករបស់យើងមានបញ្ហា។

របៀបប្រើ៖

• ប្រើរមៀតក្នុងតែដើម្បីផឹកឬប្រើវាក្នុងអាហាររបស់អ្នក។
• ការប្រើរមៀតដោយផ្ទាល់នៅលើកន្លែងមានរោគផ្សិតនឹងមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ជាងមុន។
• យកវាមកលាយវាជាមួយទឹកឬប្រេងដូងនិងយកវាមកលាបលើតំបន់ដែលមានមេរោគឬកន្លែងរមាស់។ទុកវាឱ្យយូរតាមដែលអាចធ្វើបាន ហើយបន្ទាប់មកលាងវាជាមួយទឹកស្អាត។

ចំណាំ: បន្ទាប់ពីអ្នកលាបរមៀតវានឹងធ្វើឱ្យស្បែករបស់អ្នកមានពណ៌លឿងប៉ុន្តែកុំបារម្ភព្រោះវានឹងបាត់ទៅវិញក្នុងរយៈពេលពីរបីថ្ងៃបន្ទាប់។

២. ប្រេងដូង ៖ ប្រេងដូងមានបរិមាណអាស៊ីដខ្លាញ់ជាក់លាក់ដែលជួយដល់ការកម្ចាត់មេរោគ។ ប្រេងដូងជាសារធាតុដ៏មានប្រសិទ្ធិភាពអាចជួយបានតែក្នុងករណីដែលមេរោគស្រាលនិងមធ្យមតែប៉ុណ្ណោះ។

របៀបប្រើប្រាស់៖ 

• លាបប្រេងដូងលើតំបន់ដែលមានផ្ទុកមេរោគសើស្បែកចំនួន ៣ ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។
• ប្រើប្រាស់វារយៈពេល៣ទៅ៤សប្ដាហ៍ទៀតទោះបីជាកន្លែងដែលមានរោគសើស្បែកនោះជាហើយក៏ដោយ។ ហើយវាអាចជាមធ្យោបាយមួយដ៏មានប្រសិទ្ធភាពដើម្បីការពារការឆ្លងមេរោគនាពេលអនាគត។

៣. ខ្ទឹមស ៖ ខ្ទឹមសគឺអាចយកមកព្យាបាលរោគសើស្បែកស្រាលៗដែលវាមានស្ទើរតែគ្រប់ផ្ទះ។

របៀបប្រើប្រាស់៖

• អ្នកមិនគួរយកខ្ទឹមសមកដាក់លើស្បែកផ្ទាល់នោះទេ ដោយសារវាអាចធ្វើឱ្យអ្នករមាស់ជាច្រើនម៉ោង។
• លាយខ្ទឹមសជាមួយប្រេងអូលីវឬប្រេងដូង។
• នៅពេលដែលយកខ្ទឹមសលាយរួចហើយអ្នកត្រូវយកក្រណាត់ស្អាតមួយមកដាក់លើកន្លែងរោគសើស្បែករួចហើយចាំដាក់ខ្ទឹមពីលើ។
• រក្សាទុកវារយៈពេល ២ ម៉ោងមុនពេលដែលអ្នកលាងចេញ។
• ធ្វើវាពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃរហូតដល់អ្នកឃើញភាពប្រសើរឡើងនិងជាសះស្បើយ។

*សូមប្រុងប្រយ័ត្ន

• រក្សាស្បែករបស់អ្នកឱ្យស្ងួត និងស្អាត
• ពាក់ស្បែកជើងដែលធ្វើឱ្យជើងរបស់អ្នកមានខ្យល់ចេញចូលគ្រប់គ្រាន់
• ផ្លាស់ប្តូរស្រោមជើងនិងខោទ្រនាប់ជារៀងរាប់ថ្ងៃ
• មិនគួរស្លៀកសំលៀកបំពាក់តឹងពេកនៅពេលចេញក្រៅនោះទេ
• អ្នកមិនគួរប្រើរបស់រួមគ្នានោះទេ ដូចជា កន្សែង ស្រោមជើង កំរាលពោក និងខោទ្រនាម់ ល។
• ងូតទឹកភ្លាមបន្ទាប់ពីធ្វើលំហាត់ប្រាណ
• ត្រូវដឹងឱ្យច្បាស់ថាក្រចកដៃនិងក្រចកជើងស្អាត

*អ្វីដែលត្រូវធ្វើប្រសិនបើអ្នកបានឆ្លងមេរោគរួចហើយ

• ព្យាយាមរក្សាស្បែកឱ្យស្ងួតនិងស្អាតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ប្រើកន្សែងទន់ដើម្បីលាងសម្អាតវាហើយត្រូវប្រាកដថាអ្នកមិនប្រើកន្សែងដដែលនោះម្ដងទៀតនៅលើផ្នែកណាមួយផ្សេងទៀត។
• ចៀសវាងការពាក់ខោខូវប៊យឬខោរឹប។ ប្រើក្រណាត់ដែលមិនធ្វើឱ្យស្បែកឆាប់រមាស់។ សំលៀកបំពាក់រលុងនិងក្រណាត់ដែលមានគុណភាពខ្ពស់កាត់បន្ថយការកកិត បើសិនជាមានជំងឺសើស្បែកនៅភ្លៅឬក្លៀក។
• មិនត្រូវប្រើទឹកអប់នៅលើសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកនៅពេលដែលអ្នកឆ្លងមេរោគនោះទេព្រោះវាអាចធ្វើអោយស្បែករបស់អ្នកកាន់តែរលាក។

ប្រែសម្រួលដោយ៖ Kalib9

ប្រភព៖ BrightSide