ជាការពិតណាស់ ការសាងសង់រូបសត្វ ឬរបស់អ្វីមួយតំណាងឱ្យខេត្តនីមួយៗ គឺសុទ្ធតែមានប្រវត្តិ និងអត្ថន័យបង្កប់ៗដូចៗគ្នា។ ដោយឡែកនៅក្នុងខេត្ត/ ក្រុងព្រះសីហនុ ត្រូវបានគេដឹងថាមានរូបសត្វតោ ២ ជារូបតំណាងខេត្តដែលជាតារានាទិសនារតីមួយនេះ។
ដោយនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៦២ សម្តេចព្រះនរោត្តម សីហនុ បានកសាងរូបសំណាកសត្វ «តោញី ឈ្មោល» ដែលជាប្រភេទស្តេចសត្វម្រឹគី ម្រឹគា មួយគូកំពុងតែឈរបង្អួតខ្លួនដោយអំណាច ជាតំណាងឲ្យខេត្តព្រះសីហនុសក្តិសមទៅនឹងព្រះកិត្តិនាមដែល ព្រះបរមរតនកោដិ បានកសាងទុកឲ្យកូនចៅចៅទួតរបស់ព្រះអង្គ ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិបានទស្សនា និងផ្តិតយករូបភាពដែលជាសមិទ្ធផលក្រោមស្នាព្រហស្តរបស់ព្រះអង្គក្នុងការបង្កើតខេត្តព្រះសីហនុ ហើយរូបតោ ក៏ជារូបដែលតំណាងអំណាចព្រះមហាក្សត្រប្រទេសកម្ពុជាផងដែរ។
ប៉ុន្តែថ្មីៗនេះ មានគណនីហ្វេសប៊ុកមួយ ឈ្មោះ Puy Kea បានសរសេររៀបរាប់អំពីជំនឿ នៃសត្វតោ២ ដែលតំណាងឱ្យខេត្តមួយនេះ ដោយបានរៀបរាបថា ៖
« ក្រុងព្រះសីហនុ៖ យកដំរីទប់ជាមួយតោ
រាប់ទសវត្សរ៍មកហើយពុំមាននរណាម្នាក់ហ៊ានសង់សំណង់ឬបើកហាងលក់ដូរនៅលើដីច្រមុះជ្រូកដ៏ធំមួយនៅទល់មុខតោពីរកណ្តាលក្រុងព្រះសីហនុឡើយ ព្រោះអ្នករស៊ីមានជំនឿថា ជំនួញរបស់គេអាចនឹងត្រូវវិនាសឬខាតឡុងចុង ព្រោះរូបសំណាកតោពីរសំឡឹងចំពីមុខនឹងធ្វើឱ្យហុងស៊ុយធ្លាក់ ប៉ុន្តែដោយសារដីនៅក្រុងព្រះសីហនុឡើងថ្លៃហួសពីការស្មាន និងពិបាករកកន្លែងល្អៗបានតទៅទៀត ក្រុមហ៊ុនចិនក៏ជំនះកសាងអគារដ៏ធំមួយ តែរកមធ្យោបាយការពារ ដោយសង់រូបសំណាកដំរីចំនួន៥ដើម្បីទប់ទល់មហិទ្ធិរិទ្ធដ៏ខ្លាំងខ្លារបស់តោទាំងពីរ។ យោងតាមឯកសារសត្វ សត្វដំរីអាចសំលាប់តោបាន ហើយដំរីមួយអាចទប់ទល់ជាមួយតោញីចំនួន៧ ឬតោឈ្មោលពីរទើបអាចសំលាប់សត្វដំរីមួយបាន។
មានរឿងដំណាលជាច្រើនស្តីពីចៅហ្វាយខេត្តព្រះសីហនុដែលខ្លាចតោស៊ីឱ្យធ្លាក់ពីដំណែង។ នៅពេលមួយនោះមានចៅហ្វាយខេត្តមួយរូបដាច់ចិត្តអញ្ជើញគ្រូទាយមកពីហុងកុងដើម្បីរកវិធីទប់ដំណែងគាត់។
គ្រូហុងស៊ុយនោះបានឱ្យឳវាទថាត្រូវតែដាក់គ្រាប់ឃ្លីចូលក្នុងមាត់តោដើម្បីកុំឱ្យខាំបាន។ កាលដើមឡើយរូបសំណាកតោហាមាត់ពុំមានគ្រាប់ឃ្លីនៅខាងក្នុងឡើយ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ នេះគ្រាន់តែជាការអង្កេតមួយរបស់ខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះ រីឯជំនឿជារឿងរបស់បុគ្គល ព្រោះអ្នកមានគេមិនជឿលើជំនឿអរូបីយ៍ណាដែលគ្មានហេតុផលច្បាស់លាស់នោះទេ ឧទាហរណ៍៖ ក្នុងនោះក៏មានអ្នកសង់ផ្ទះចំផ្លូវដែលបុកចំពីមុខដែរ ហើយធ្វើឱ្យគេកាន់តែមានជាងមុន .... »។
ចុះប្រិយមិត្តយល់យ៉ាងណាដែរ?