ព្រះពុទ្ធមានព្រះបន្ទូលថា: ហេតុអ្វីបានជាមនុស្សរងការឈឺចាប់ដោយសារតែអ្នកមិនអាចលះបង់បាន?
ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចលះបង់បានទេនោះអ្នកនឹងមិនដឹងទេនៅពេលអ្នកពិតជាដាក់កម្រិតអ្នកផ្ទាល់។
នៅពេលអ្នកដាក់មនុស្សម្នាក់ចុះបានអ្នកមិនចាំបាច់ព្រួយបារម្ភអំពីរឿងនោះទេនៅពេលអ្នកដាក់មនុស្សម្នាក់នោះអ្នកអាចញ៉ាំអាហារនិងញ៉ាំទឹកក៏ចូលហើយនៅគេងលក់បានយ៉ាងស្រួលទៀត!
អ្នកមិនត្រូវចុះចាញ់នឹងខ្លួនអ្នកដើម្បីបំពេញចិត្តអ្នកដទៃទេអ្នកមិនត្រូវប្រឈមមុខនឹងមុខមាត់ដែលមានភាពកំសាកដែលជាអ្នកប្រឆាំងនឹងអ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃអ្នកមានភាពស្ងប់ស្ងាត់លែងមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នាគ្មានទឹកភ្នែកគ្មានភាពស្មោះត្រង់និងមិនកុហកទេ។អ្នកមិនចាំបាច់ជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅនិងល្ងង់ខ្លៅព្រោះអ្នកមិននៅក្បែរនោះទេ។
ពេលអ្នកដាក់មនុស្សម្នាក់អ្នកនឹងឃើញថាខ្យល់អាកាសផ្កាព្រៃមានសម្រស់ស្រស់ស្អាតហើយមនុស្សនៅជុំវិញមានស្នាមញញឹមនិងសុឆន្ទៈ។
នៅពេលអ្នកពិតជាដាក់មនុស្សម្នាក់អ្នកដូចជាមានជីវិតរស់ហើយរស់ឡើងវិញហើយបេះដូងរបស់អ្នកពោរពេញទៅដោយពន្លឺព្រះអាទិត្យនិងក្តីសង្ឃឹម។
នៅពេលអ្នកដាក់មនុស្សម្នាក់អ្នកនឹងយល់ថាអ្វីជាសេរីភាពអ្វីដែលជាការរំដោះអ្វីដែលត្រូវបានបំបែកទៅជាមេអំបៅ!
បើសិនអ្នកពិតជាអាចដាក់ចុះមែននោះអ្វីៗនឹងល្អប្រសើរហើយស្រស់បំព្រង់។
ប្រែសំរួលដោយ៖Calvin